Het is duidelijk dat mijn podotherapeut anders is dan ik. Hij heeft er geen idee van hoe vaak deze gedachten door mijn hoofd gaan, als ik mijzelf in de keuken of op zolder terugvind.
"Wáárom ging ik hierheen", is een vraag die wel vaker dan een keer per dag door mijn hoofd gaat. Ik wijt het aan fibromyalgie, maar had er als achttienjarige ook al last van. Wel goed voor de stappen, dat dan weer wel.
Mijn bezoek aan de podotherapeut was veel te laat. Het laatste bezoek was in 2014 en éigenlijk moet je elk jaar weer heen. Dat wist ik, maar ja.. "het gaat toch goed en hij is zover weg en dan moet ik weer een afspraak maken en wanneer dan... ", zijn gedachten die óók vaak door mijn hoofd gaan.
Nu heb ik langdurig last van mijn achillespees. Inmiddels zit ik aan een dicolfenac-kuur en heeft de fysiotherapeut de behandeling gestopt, omdat hij er alles aan heeft gedaan wat hij kon. De huisarts heeft het al over de sportarts. Ik besloot, na raadplegen van internet, dan toch de podotherapeut maar weer eens op te zoeken.
Verstandig, vond hij, want met goede zolen, oefeningen en rust, moet de pijn en zwelling binnen 6-10 weken een stuk minder zo niet weg zijn. Hoewel dat als muziek in mijn oren klonk, ben ik wel een beetje sceptisch. Rust had ik na mijn operatie, oefeningen doe ik al en, nouja, qua zolen heeft hij gelijk.
Ondertussen legde hij uit hoe het komt dat wij in onze westerse wereld vaker kampen met achillespeesblessures: van jongs af lopen we op (te) hard schoeisel op harde ondergrond, vaak met een verhoging in de hak. Zelfs kinderen. Zo zie je zelden volwassenen die op hun hurken kunnen zitten met de hakken op de grond, zoals kinderen dat doen en je wel bij natuurvolken en Aziaten ziet. Volgens secretaresse.blog.nl is hurken met hielen op de grond en de billen op de hielen de groente thee van het zitten (behalve als je last van je knieën hebt, zoals ik) Zij heeft het weer van Bitehype.com. Niet alleen is dat dus een teken van langere kuitspieren, het is voor je hele lichaam goed.
Waarom is hurkend zitten op de Aziatische manier goed voor je?
Ten eerste versterk je hiermee je bovenbenen. Wanneer je gehurkt zit, strek je je rug. Het uitrekken van de wervels geeft een verlichtend gevoel dat je met zitten en staan niet bereikt. Deze zithouding schijnt ook bevorderend voor de spijsvertering te zijn.
De oefeningen, het stretchen van de kuitspier op de trap, moeten minimaal drie keer per dag gedaan worden, liefst vaker. Mijn stappen moeten voorlopig omlaag (rust) en de zooltjes zijn volgende week klaar. Bij tafeltennis is het slim een hakverhoging te dragen, zoals mijn man mij al aanraadde, maar op den duur zou dat dus overbodig worden. Na genoeg rekken en strekken zouden mijn achillespezen en kuitspieren zo lang moeten zijn, dat ik ga lopen zoals het hoort en de blessure weggaat.
Ik besluit mijn stappenteller nu te gaan gebruiken met een maximum, ipv een minimum aan stappen. Het voelt wat tegennatuurlijk. Me afvragen 'waarom doe ik dit, en niet iemand anders' of 'kan dit ook met de fiets', gaat in tegen alle aangeleerde gewoontes van afgelopen jaar. Geen idee of dat gaat lukken, want zoveel mogelijk bewegen zit inmiddels zó in mijn systeem, dat ik zelfs zonder moeite regelmatig de 10.000 aantik, wat ik niet meer zou doen zolang m'n achillespees zeer deed.
En áls ik ergens heenloop om wat te halen of te doen, moet ik dus goed onthouden waarom ik daarheen ga en wát ik ga doen, zodat ik bijvoorbeeld voor een paar sokken niet drie keer naar zolder hoef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten