Stemmen, stembureau en stemming

15 maart gaan we weer naar de stembus en zoals al zo'n 18 jaar zit ik op het stembureau. Gisteren kreeg ik, samen met vele anderen, instructie over het gebruik van de 'stembureau-app', een app, waarmee we de QR-code op stembiljetten kunnen aflezen en direct weten of deze persoon mag stemmen of dat het biljet ongeldig is.

Er zijn verschillende redenen waarom een biljet ongeldig zou zijn. Zo zijn er mensen, die hun biljet kwijtraken en een nieuwe aanvragen. Met het oude kunnen ze dan niet meer stemmen, ook niet als ze deze terugvinden. Anderen vragen een kiezerspas aan en natuurlijk zijn er tussen het verzenden van de stempassen en de dag van het stemmen mensen overleden. Ook hun pas is niet meer geldig. (klinkt logisch, maar het schijnt dat nabestaanden nog wel eens willen proberen hiermee alsnog een stem uit te brengen)

Dit jaar zijn er 28 partijen, gelukkig in Groningen maar 24. Nouja.. 'maar..' het zijn er nogal wat. Niet alleen zorgt dat voor een ongekend groot stembiljet, ook maakt dit het tellen lastiger. En tellen moeten we, handmatig. Dus wanneer iedereen z'n stem heeft uitgebracht en lekker op de bank met de voeten omhoog zit te wachten op de uitslagen, vouwen op duizenden stembureaus mensen die lappen papier uit en zoeken plekken waar ze ze kunnen neerleggen. Vanwege ruimtegebruik zal dat vaak op de grond zijn, bij mij waarschijnlijk ook.

Met de app wordt de eerste globale telling makkelijker; stembureauleden (en tellers) pakken een biljet op, zeggen voor welke partij deze is en de voorzitter tikt dat in op z'n iPad, terwijl de leden het biljet op het bewuste stapeltje leggen. Wanneer alle biljetten op hun plek liggen, is de sneltelling dus als het goed is ook gedaan. Dit sturen we naar een centraal punt en dan werken we weer verder. Per partij uitsplitsen op voorkeursstemmen. Ook dat wordt allemaal geturfd, eerst op papier, dan nogmaals in de app. Aan het eind van de avond, als alle getallen kloppen (net zoveel stembiljetten als ingenomen stem- + kiezerspassen) wordt alles in zakken gedaan en hiermee vullen we de stembus. We  wachten op de vrachtwagen, die de stembus ophaalt en de voorzitter gaat met iPad en proces verbaal (waarin alles uitgeschreven staat) naar een centraal punt, waar alle proces verbalen ingenomen worden en nageteld. En nog eens nageteld.

Dit jaar zie ik er echt tegenop. Juist vanwege dat tellen. De hele dag op een stembureau zitten is best te doen. Vaak wel gezellig. Ja, het is een lange dag, maar je hebt uren vrij tussendoor en als er maar mensen komen stemmen gaat de tijd zo om. Om 21.00 uur sluit het stembureau. Dan ben ik best gaar van die hele lange dag en dán moeten we nog tellen. Recept voor het maken van fouten, gelukkig zijn de tellers fris. (dat hoop ik maar) Door het grote aantal partijen en de grote stembiljetten zal het dit jaar veel bukken, hurken en lopen zijn, na een lange dag zitten.

Stemmen vind ik belangrijk, vrouwen mogen het nog maar 100 jaar!

15 maart gaan we naar de stembus en ik zit op het stembureau.  Ik heb er meestal wel zin in, maar nu is m'n stemming wat ambivalent; ik vind het leuk en nuttig, maar de dag is lang en zwaar, met het zwaartepunt op het eind. Elke keer denk ik 'dit was echt de laatste keer', maar dan komt de oproep weer en ach.. het zal wel meevallen, toch?

16 maart ben ik vrij, dat weet ik al wel.