Pagina's

zondag 23 februari 2025

Boeken voor Servië?

In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn. 

Raar genoeg is de lay out steeds weer anders.

Onderstaande blog plaats ik met reacties, omdat hier nog tips in staan, die ik mogelijk alsnog een keertje wil lezen. 

Boeken voor Servië?

op 23 februari 2025 door   

Mijn man heeft ook een hobby. Tafeltennis. Een hobby die goed met de mijne te combineren is. Hij gaat meerdere dagen per week op pad met z'n batje, ik lees thuis op de bank.

Een leuke bijkomstigheid van deze hobby, is een toernooi dat 1 keer per 2 jaar plaatsvindt: het open Europees Kampioenschap Tafeltennis voor veteranen. Iedereen van 40 jaar en ouder mag daaraan meedoen, maar als je een leuk balletje kunt slaan, is dat wel een pré. En dat kan mijn man wel, een balletje slaan.

Het leuke van dit toernooi is, dat het elke 2 jaar ergens anders in Europa plaatsvindt en zo komen we nog eens ergens. We gingen onder andere naar Alicante in Spanje, Boedapest in Hongarije, Sandefjord in Noorwegen, Helsingborg in Zweden en afgelopen jaar naar Rome. Plekken waar we zonder de hobby en het toernooi waarschijnlijk niet heengegaan zouden zijn. Wanneer het Wereldkampioenschap in Europa is, gaan we daar ook heen.

Ook leuk is dat je elk jaar weer allerlei mensen uit allerlei landen treft, allemaal in hun beste humeur, vooral zolang ze aan de winnende hand zijn. Vaak zijn mensen geïnteresseerd in elkaar en je maakt regelmatig een praatje met iemand. En soms herkennen ze je jaren later nog. En wanneer je de omgeving gaat verkennen, daar is tijd genoeg voor, kom je ze ook overal tegen in hun tafeltennisshirts.

Maar wat doet een verhaal over een tafeltennistoernooi nou in een boekenblog?

Wanneer ik ergens heenga, lees ik graag boeken, die zich in die omgeving afspelen. Zo ook bij de toernooien. De hele dag tafeltennis kijken, vind ik niet nou eenmaal zoveel aan. Zo las ik Menkell in Zweden, John Lier Horst en Merette Junker in Noorwegen (in de heuvels waar wij zaten, lagen de lijken voor het oprapen, kennelijk) en de bedoeling was Kiki van Dijk in Rome, maar toen was ik bezig in een lijvig boek in het Portugees.

Dit jaar is het toernooi in Novi Sad in Servië. Hopelijk is de politieke rust daar dan een beetje weergekeerd. Uiteraard zoek ik weer boeken, die zich in die omgeving afspelen. En waar kan ik beter tips vragen dan hier, waar mensen mijn hobby snappen.

Dus.. heeft iemand een geweldige tip voor een verhaal in Servië? Liefst van een Servische schrijver, maar als Kiki van Dijk (bijvoorbeeld) ook al een boek over/in Belgrado heeft geschreven is het ook goed. Liever niet alleen maar over de oorlog(en) die daar geweest zijn, een historische roman lijkt me wel bijzonder, thrillers en detectives zijn mijn favoriete genres. Servië stond helaas niet in de checklist van 2017, anders had ik daar al tips weg kunnen halen.

Op Wikipedia vind ik alleen oude auteurs, geboren in de 19e of begin 20e eeuw. Deze schreven vast hele interessante boeken, maar vooral protesten tegen het regime, voor zover ik kan zien. Zo ook bij de schrijvers op Reddit. Ik ga nog wel kijken naar boeken van bijvoorbeeld Milorad Pavic of Aleksandar Tišma, die zelfs werd geboren in Novi Sad, maar wat luchtigers voor de vakantie is ook wel prettig.

Ik kijk er weer naar uit.



REACTIES OP: BOEKEN VOOR SERVIË?

*Tau*
door 23 februari 2025
Zelf kan ik me niet meteen een boek voor de geest halen uit dit land.
Maar ik vermoed dat er in de volgende lijst wel titels zullen zitten die jou aanspreken: link
Wat dacht je bijvoorbeeld van 'Het laatste boek' van Zoran Živković ( link ) ? Of ga je meteen voor de hele trilogie ( link ) ?
Of misschien is 'Unique Item' van Milorad Pavić ( link ) wel meer iets voor jou?
Alvast veel reis- en leesplezier gewenst! 😉
Ria vanB
door 24 februari 2025
Bedankt! Ik ga de links bekijken.
Francisca den Otter
door 24 februari 2025
Kan je hier wellicht iets mee: link
Lijst Servië via GoodReads: link
Als je niets leuks kan vinden uitover Servië eventueel iets wat met het buurland te maken heeft... De Camino van Anya Niewierra, gaat oa over een vluchteling uit Bosnië en Herzegovina.
Ria vanB
door 25 februari 2025
Dank je Francisca. De Camino heb ik al gelezen. Dat was qua die geschiedenis inderdaad een bijzonder boek!

Grappig dat jij weer een heel andere lijst van Goodreads hebt dan Tau
Francisca den Otter
door 25 februari 2025
Ik was al bang dat je De Camino al gelezen had!

Ik heb Servië ingetoetst in het zoekveld op GoodReads en Tau heeft bij de Shelves gekeken, en daar was er een met de naam Serbia...daarom koos ik bewust voor de Nederlandse spelling.
Tinwara
door 25 februari 2025
Wat een interessante reisbestemming! Ik lees ook altijd graag boeken uit het land waarnaar ik op vakantie ga, maar in Servië was ik nog niet. Evengoed heb ik toch 2 tips voor je:
- Villa aan de rand van de tijd / Goran Petrovic link (het idee achter dit boek vond ik fantastisch, de uitwerking iets minder, maar dat zegt natuurlijk niks over wat jij ervan gaat vinden)
- De tijgervrouw van Galina / Tea Obreht link (de schrijfster komt oorspronkelijk uit Belgrado, maar woont inmiddels in de VS)
Het is ook altijd leuk om in andere landen boekwinkels te bezoeken, vaak is er wel ergens een plankje lokale literatuur vertaald in het Engels of een enthousiaste boekverkoper die je op weg helpt :-)
Ria vanB
door 25 februari 2025
Jij ook bedankt Tinwara!

De boeken komen in elk geval op mijn plank 'boeken voor Servië' :-)
En een boekwinkel wordt sowieso bezocht, haha

vrijdag 14 februari 2025

Zal ik nooit meer kunnen genieten van de stilte?

 Ik hoorde het af en toe en dacht er niet bij na. Een soort gebruis naast me, alsof er een glas verse fris stond te bubbelen, maar die stond er dan nooit. Dit af en toe bruisen ging over in een continue piep. Verkouden, dacht ik, al snotterend. (want ja, ik snotter bijna altijd) Een verstopte buis van Eustachius misschien. Maar een paar weken verkouden en/of verstopt? Dat leek me stug, dus stapte ik naar de dokter. Die was snel klaar met z'n diagnose: Tinnitus. 

Wat is tinnitus?
Veel mensen hebben last van oorsuizen. Zij horen geluiden zoals ruisen, piepen of fluiten, hoog of laag, hard of zacht, combinaties van geluiden, onafgebroken of bij vlagen. Maar behalve zijzelf kan niemand deze geluiden horen. Bron: kno.nl

Tinnitus komt bij ongeveer twee miljoen Nederlanders voor. Tien procent daarvan heeft er veel last van en bij enkele tienduizenden mensen zijn de klachten zo erg dat dit psychosociale problemen veroorzaakt. Poeh.

Mij viel het in het begin niet zo heel erg op. Achteraf heb ik er waarschijnlijk al langer last van, maar ineens werd de piep harder. Zo'n hoge, als na een avond stappen in de discotheek. En die discotheek is mogelijk nu nog de oorzaak. Of één van de oorzaken, aldus de dokter. Andere oorzaken kunnen zijn: stress, beginnende doofheid of zelfs een tumor. Dat laatste is het bij mij vast niet, want de piep zit in beide oren en een tumor eigenlijk nooit.

De huisarts leefde met me mee en bleek een ervaringsdeskundige te zijn. Helaas, vertelde hij, is er niets aan te doen. Soms zul je er last van hebben en andere keren weer niet. "Zoek afleiding en ontspanning", goh, waar hoorde ik dat eerder. 

Het is wel waar, natuurlijk. Gisteren overdag stoorde de irritante piep me de hele dag bij alles wat ik deed. 's Avonds had ik tekencursus en heb ik er niets van vernomen. Afleiding én ontspanning! Bovendien steeds geluid om me heen, waardoor de piep wat in het niets lijkt te vallen. 

Toch zit er aan die ontspanning ook een keerzijde: juist bij stilte valt de piep extra op. Bij lezen op een rustige plek of een gewone ontspanningsoefening (in stilte) is er continue die piiiieeep. Hier heeft het mogelijk ook mee te maken dat de laatste tijd m'n concentratie een stuk minder is, en die is over het algemeen al niet best. Word ik zo'n persoon die altijd muziek aan wil hebben?

Zo langzamerhand dringt ook tot me door dat dit dus blijvend is. Zal ik nooit meer kunnen genieten van de stilte in Portugal? Daar word ik eerlijk gezegd wel wat verdrietig van, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. Wennen aan deze piep is nu nog niet makkelijk, maar uiteindelijk is dat weer het nieuwe normaal, toch? Weer iets waar ik mee mag leren leven.

Stukje terras, een ligstoel en wijds uitzicht in Portugal
Nooit meer genieten van de rust en stilte?