Ik neem een pauze, zei ik tegen de dames van mijn leesclubs. Niet van lezen, wel van de twee verplichte boeken per maand. Hoe leuk ook, ik neem even een pauze.
Ik neem ook een pauze van de readingchallenge. Nee, ik stop niet met lezen, maar waarschijnlijk gaat m'n doel omlaag.
Wat is er aan de hand? Niets ernstigs. Ook niet echt iets heel erg leuks, maar ik wil mijn aandacht even ergens anders op richten. Waarop? Portugees.
Aandacht: Alles wat je aandacht geeft, groeit
Aristoteles, 384-322 v.C
Ik ben geen talenwonder. Ooit deed ik eindexamen Duits, maar ik kan er amper een gesprek in voeren. Engels gaat goed, hoewel ik daar geen eindexamen in deed. Dit komt mede doordat ik ooit een half jaar in een Engels sprekend gebied doorbracht. Dan moet je wel. En om het bij te houden, lees ik nog regelmatig een boek in het Engels. Op televisie is er natuurlijk veel in het Engels en oja, mijn oudste woont in Londen en is getrouwd met een Engelsman. Engels gaat dus goed, gelukkig, want Portugees leren kan op de een of andere manier alleen vanuit het Engels. En alleen naar het Braziliaans. Dat schijnt te verschillen van Portugees als Vlaams van Nederlands. Ik hoor het verschil nog niet en hoop dat het in Portugal geen probleem wordt.
Waarom dan nu Portugees?
Vanwege ons huisje in Portugal natuurlijk. Wanneer we over een paar jaar pensioneren, willen we daar graag langere tijd heen. En dus leek het me leuk om ook die taal te leren.
Op zich gaat het wel, dat Portugees. Op duolingo dan, een taal-app, waarmee ik mij al ruim drie jaar bezig houd met Portugees. Vorig jaar ben ik een cursus gaan doen bij het talencentrum van de Universiteit in Groningen. Momenteel doe ik het vervolg daarop. Kan ik nu een gesprek voeren in die taal? Nee. Sterker nog, wanneer ik dat probeer, poppen er veel te veel Franse woorden in m'n hoofd op. Een taal die ik ook vroeger leerde op school, maar geen examen in deed.
Nu wil ik mij tijdelijk gaan onderdompelen in Portugees. Mijn aandacht richten op die taal. Ik kijk op Netflix een Braziliaanse serie*, ik doe nog steeds elke dag duolingo en ik vond boeken in het Portugees. Een boekje met korte verhalen in eenvoudig Portugees, maar geen kinderboek, en met Engelse uitleg. Speciaal om de taal te leren dus. Daar zijn nog twee delen van, die ik ga bestellen. Het is best grappig om ineens een verhaal te snappen in een taal die nog nieuw voor je is. Mathilda van Roald Dahl vond ik als .pdf op internet en O jardim secreto (ja, de geheime tuin) bij een online winkel.
Stoppen met lezen doe ik niet. Natuurlijk blijf ik lezen. Maar ik wil het gevoel hebben dat ik tijd heb voor deze nieuwe taal. En in die taal wil ik zo goed worden, dat ik daar ook boeken in kan lezen. Dat is voor mij dé manier om een taal bij te houden. Maar de leessnelheid zal daarmee omlaag gaan, waarschijnlijk.
*Bom dia, Verônica, een serie gebaseerd op boeken van Raphael Montes en Ilana Casoy. Het voelt wat onnatuurlijk zo. Meestal als ik zie dat een serie op boeken is gebaseerd, lees ik liever de boeken. Maar misschien komt dat nog.
#WoW betekent Write on Wednesday of Word of Week. Iedere woensdag verzint een van de deelnemers, meestal Karin of Irene, een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen
