In 2025 stopt Hebban met de blogs op de website. Daarom kopieer ik in november 2025 een aantal oude blogs hierheen. In elk geval de maandoverzichten. Soms nog andere blogs die het bewaren naar mijn idee waard zijn.
Mijn boeken van maart
Ik begon de maand met nog 2 thrillers van de Hebben Thrillerprijs. Deze kan ik hier dus niet bespreken. Tussendoor las ik Weigevoel van Cindy Pieterse, over het leven van geit Dina, die beroemd wordt. Deze geit heeft haar eigen instagramaccount, en vriendin Grietje die zich liever niet laat zien. Levert hilarische verhaaltjes op, maar voor mij duurt het boek wat te lang.
Schuitje varen - M.J. Arlidge
Een 'prequel' van de bekende boekenserie van Arlidge, met de hoofdpersoon Helen Grace. Spannend, leuk om te lezen, zeker als je de andere boeken kent.
Zon - Lucinda Riley
Een verhaal als de vorige van de zeven zussen. Ook bij Zon vind ik het verhaal vaak langdradig. Er zit veel detail in, die best weggelaten had kunnen worden, maar natuurlijk wil ik net als zoveel lezers weten wat nu het échte verhaal van de zussen is.
Je bent jong en je rouwt wat - Lisanne van Sadelhoff
De moeder van Lisanne overlijdt, na een lang ziekbed. In dit boek beschrijft ze het dal van verdriet, waar ze daarna doorheen ging. Hier lees je wat ik er al over schreef.
Jetset - Marion Pauw
Een 'whodonit' in de traditie van Agatha Christie. Een aantal mensen zitten op een jacht in de Caribische zee. Eén van hen overlijdt en iedereen kan de dader zijn van deze moord.
De meeste mensen deugen - Rutger Bregman
Als je dit leest kom je erachter dat de meeste mensen deugen, maar veel gedragswetenschappers juist niet. En juist deze mensen beïnvloeden de uitkomsten van hun onderzoeken, waardoor er een ander beeld van de mensheid is dan het realistische.
Stad der blinden - José Saramago
Een actueel verhaal over en besmettelijke ziekte, die uitbreekt in een grote stad (Lissabon, maar dat doet er in het verhaal verder niet toe) Mensen worden ineens blind. De eerste zieken worden in quarantaine gezet in een oude leegstaande psychiatrische kliniek. Hierdoor weet je niet hoe het er in de rest van de stad toegaat.
Ik vond dit boek ontzettend lastig lezen. Saramago schrijft dialogen anders dan anderen, allemaal achter elkaar met komma's tussen gesproken zinnen. Uit het onderwerp moet je opmaken wie wat zegt. Heel vermoeiend. Ook verder lijkt het verhaal met een vaart geschreven. Rommelig voor mij. Toch, wanneer ik me echt tot het boek zet, blijk ik er wel in te kunnen komen. Nu we zelf leven in een wereld, die gedomineerd wordt door een besmettelijke ziekte, merkte ik dat ik mensen wilde aanraden voorzichtiger te zijn. Ook relateerde ik, toen het boek uitwas, ziek zijn aan blind zijn. Ik moest duidelijk weer even landen in m'n eigen leven.
Overal is de duivel - Agatha Christie
Van een 'Christie-achtige whodonit', want een echte Christie. Een hotel, een lijk en Poirot, die net iets verder kijkt dan de locale politie. Ook verder dan ik, moet ik zeggen. Tot nu toe mijn leukste Christie.
De spiegel barstte - Agatha Christie
Samen met Overal is de duivel zat dit boek in een dubbele dwarsligger, vandaar dat ik ze achter elkaar lees. Voor het eerst maak ik kennis met Miss Marple. Een eigenzinnige dame.
Het boek is weer een duidelijke whodonit. Een moord, een redelijk afgesloten gemeenschap, eigenlijk maar een paar mensen die de dader kunnen zijn. Verrassend einde! Ik ben nu toch wel fan van Christie.
Dit boek begon ik 's nachts, zaterdagnacht of zondagmorgen, en las ik uit op de Hebbenuitleesdag.
Droombeeld - Loes de Hollander
Het boek begint wat rommelig, veel informatie en drama. In het begin lees ik door uit nieuwsgierigheid; waar gaat dit heen? Maar daarna pakt de spanning me wel.
Ondanks dat ik een aantal dagen niet las, er zitten wat boeken tussen die ik niet steeds weer op wilde pakken, heb ik dus toch twaalf boeken gelezen. Zo haal ik m'n challenge wel!
