Pagina's

maandag 10 november 2025

Daar ging ik weer

Het is een fractie van een seconde, een oneffenheid in de weg, een verkeerde beweging in de enkel en inwendig gil ik "NEE niet weer!" voordat ik op de grond beland. 

Ik maak vaak grapjes dat ik een keer per jaar door m'n enkel ga en val. Meestal vlak voor, tijdens of na de vakantie. Dit jaar doe ik het anders; ik viel vlak voor de vakantie, er vlak na en donderdag. Dat is drie keer in vijf maanden. Toen ik de tweede keer viel, waren de korstjes van de eerdere val nog niet eens weg. Momenteel loop ik nog steeds bij de fysiotherapeut vanwege een zere schouder door de tweede val. Schouder? Ja, schouder. Man en ik liepen namelijk hand in hand en man probeerde me voor (weer) een zere knie te behoeden, door me aan m'n arm omhoog te trekken. Zo blesseerde ik m'n schouder. 

Gisteren liepen we (gelukkig?) niet samen, maar door m'n val op te vangen met beide handen, is m'n schouder weer gevoeliger. 

Door m'n enkel gaan terwijl ik stilsta, dat kan ik. Door m'n enkel gaan op een vlakke ondergrond, geen probleem. Maar de afgelopen drie keer waren het niet zulke onbenullige verzwikkingen. Hoewel...

De eerste keer zwikte ik m'n enkel van het afstapje voor de deur. Dat afstapje zit er al even. 
De tweede keer wilde ik een kuil ontwijken, om te voorkomen dat ik zou vallen, en viel ik.
Gisteren  was het een opstaande tegel onder een berg blad. Nou, oké, kan gebeuren. 

Een gevolg is wel dat ik ook weer boos ben op mezelf. Want waarom doe ik dit? Alsof het expres is.  

Wat wil ik met dit verhaal? 
Vooral m'n frustratie kwijt, denk ik. Frustratie over weer een zere knie, weer een dikke enkel, weer gevallen en bijna niet meer durven wandelen. En ik ben de pijn ook zo zat. 

Gelukkig lukt fietsen nog wel.  

 

13 opmerkingen:

  1. Misschien moet je met een rollator gaan lopen? Of met een wandelstok? Ik loop zelf de laatste jaren altijd met een stok. Ook op vakantie. Het maakt lopen voor mij een stuk stabieler. Rond mijn beide heupoperaties vier en vijf jaar geleden liep ik met een rollator, want lopen zonder ging echt niet.
    Een rollator is overigens wel een belasting voor je handen, armen en schouders en ik weet niet of dat voor jou mogelijk is.
    Ook lopen met een stok belast je handen en ook schouders.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nog een aanvulling: mijn moeder en mijn schoonmoeder braken rond hun 65e jaar door een val tijdens een wandeling een arm cq een pols. Vandaar dat ik je schreef over een rollator of een stok.

      Verwijderen
    2. Het zijn op zich goede tips, maar ik heb zelf altijd nog het idee dat ik dat niet nodig heb. Zojuist viel ik met de fiets… een driewieler zit al wel langer in gedachte.

      Verwijderen
    3. O jee, ook al met de fiets gevallen! Het zit je ook niet mee!
      Na 5 x vallen tijdens het afstappen, durfde ik echt niet meer te fietsen! Weer een val op mijn nieuwe heup, altijd zonder breuken of andere kwetsuren, maar mijn geluk houdt een keer op!

      Verwijderen
    4. Jij ook al zo vaak gevallen! Vanwege m'n enkel moet ik m'n voet echt met aandacht neerzetten, anders ga ik onderuit. Vandaag moest ik uitwijken en met m'n andere voet afstappen, daar ging het mis, dat kan ik niet.

      Verwijderen
  2. Hulpmiddelen verlichten echt heel veel. Met stok lopen geeft niet alleen balans en stabiliteit het maakt ook dat je minder energie hoeft te gebruiken om stabiel te lopen. Met rollator is heel fijn omdat je dan niet zo hoeft op te letten hoe de ondergrond is (dat moet met stok nog wel) en je loopt veel snellen, en je kan wat meenemen en even tussendoor op zitten.
    Ik ben al aan mijn derde tweedehands driewieler en er zo blij mee. Het is even wennen, de eerste keer vond ik de bocht eng, en je moet erg opletten dat je bv drempels recht neemt, maar als je gewend bent is het geweldig rijden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik snap jullie opmerkingen over hulpmiddelen als een stok en rollator, maar daarvoor loop ik over het algemeen echt nog te goed. Hand, pols en schouder zullen bovendien deze hulpmiddelen niet echt waarderen.

      Die fiets zit ik al een tijdje over te denken. Niet vanwege het vele vallen, dat valt nog mee, maar omdat ik merk dat ik banger word bij bepaalde bochten. Het is alleen wel een stap, zo'n fiets

      Verwijderen
    2. Ja het is een hele stap maar dat vond ik jaren geleden ook al toen ik een boodschappen karretje kocht om naar werk mee te slepen. Ik had altijd veel bij me voor lunch en thermoskan met soep en het dragen werd me teveel.

      Verwijderen
  3. Oh jakkes, wat een ellende om je enkel te zwikken. Begrijpelijk dat je gefrustreerd bent als dat zo vaak gebeurt. Mogelijk heeft de fysio tips voor preventie. Beterschap gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb jaren geleden een paar valpartijen met de fiets gehad, ik merkte met lopen ook dat ik wat instabiel was. Mijn vitamine D was toen schrikbarend laag. Nadat ik een boosterkuur kreeg en daarna iedere maand een extra dosis dmv een ampul, waren mijn evenwichtsproblemen voorbij. Is de fybromyalgie de boosdoener bij jou?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk wel dat fibro een boosdoener bij mij is. En (bijna) hypermobiliteit, voor wat betreft het zwikken. Op de lagere school ging ik al 3x door m'n enkels.

      Verwijderen
  5. Hier ook een valler. Niet vaak gelukkig, maar wel (bijna) iedere keer iets gebroken. Rug, schouder, pols

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O jeetje. Ik heb gelukkig nog nooit wat gebroken. Dat is ook wat, dat je dat gelijk hebt.

      Verwijderen