Warm hè

"Wel lekker hè, dat het weer wat afkoelt", zegt een collega tegen mij. Ruim vijftien jaar werken we nu samen, maar dat ik juist van warm weer houd, dat kunnen sommige mensen maar niet bevatten. Denk je dat ze je wel zullen kennen....

Nee, ik vind het niet lekker dat het afkoelt. Was juist zo blij met het warme weer. Eindelijk! Volledige blauwe lucht en volle zon hebben we amper gehad, maar in elk geval warm. En dan koelt het na een paar dagen alweer af. Juist in het weekend, wanneer we vrij zijn. 

"Het kan ons niet warm genoeg zijn", zeiden man en ik altijd, maar daar zijn we na een aantal dagen vierenveertig graden in Portugal een beetje van teruggekomen. Toch nog liever dat dan twintig graden en regen. 

Ja, ik weet dat er mensen zijn die heel veel moeite hebben met dat warme weer en dat vind ik echt heel vervelend voor ze. Voor die mensen moet het toch een troost zijn, dat de hele warme dagen amper voorkomen in Nederland. Bij hoge uitzondering hebben we dit jaar een tweede hittegolf. Dus qua echt warme dagen hebben we er, wat..., veertien in een jaar? En dan niet eens aaneengesloten, altijd afwisseling met koelere dagen. 

 

De warmte heeft ook zeker een positief effect op mijn lijf en pijn. Een paar jaar terug merkte ik in Portugal dat alle spieren in mijn lichaam ontspannen waren. Een voor mij ongekend gevoel. Normaliter moet ik meerdere keren per dag een aantal spiergroepen langs om ze actief te ontspannen. Bij nek en schouders, bijvoorbeeld. Nou kun je denken dat deze totale ontspanning natuurlijk bij vakantie hoort, maar terug in Nederland viel mij dezelfde ontspanning bij temperaturen boven de dertig graden op. Tussen de twintig en vijfentwintig vind ik het, zeker met wind, vaak alweer wat frisjes. Dat slaat ook nergens op, weet ik ook wel, maar zo werkt dat bij mij. Als het nog kouder wordt, merk ik dat m'n lichaam verstrakt. De hele winter zo'n beetje dus.

"Tegen kou kun je je kleden", wordt ook vaak gezegd. Maar als je alleen katoen kunt dragen, valt dat nog best tegen. Bovendien, ik wíl me niet kleden. Zeker niet in dikke lagen katoen. Ik loop het liefst met zo min mogelijk kleren aan, daarom heb ik het graag warm!

"Het moet zo warm zijn, dat het zweet je uitbreekt wanneer je in de schaduw zit en een bladzijde van je boek omslaat", zo zei ooit een andere collega. Met hem werkte ik nog geen jaar, maar hij snapte het.