Geen sexy onderwerp: een boek over de overgang

Niet alleen op Hebban win ik boeken. Laatst deelde ik gewoon het plaatje dat hieronderaan staat op facebook, vond ik leuk en toepasselijk, en verhip, ik won een boek. 'Te Lijf' over de overgang en mooi ouder worden, geschreven door Isa Hoes en Medina Schuurman.

De dames, vooral bekend van tv, kwamen er onafhankelijk van elkaar achter, dat veel van hun 'vage klachten' met de overgang te maken hebben. Ze zochten hier verdere informatie over, maar er bleek bar weinig te vinden. 'Hoe komt dat?', vroegen ze zich af? Nou, omdat de overgang niet sexy is. En vrouwen mogen niet klagen. Bovendien is nog niet zo heel lang duidelijk hoeveel invloed die hele overgang eigenlijk op een vrouw heeft.

Zo'n 100 jaar terug bestond de overgang nauwelijks, of er was in elk geval weinig over bekend. Vrouwen werden gemiddeld niet oud genoeg om er last van te krijgen. Dat relativeert gelijk. Hoe vervelend ook, op zich ben je als vrouw gezegend deze periode mee te maken. Later, zo na de jaren '50 van de vorige eeuw, werden vrouwen weggezet als 'hysterisch' en zelfs opgenomen. Depressieve gevoelens kunnen namelijk ook ontstaan bij de overgang. Anderen zochten hun heil in Sherry-(k)uurtjes, gezellig 's morgens bij elkaar na de koffieronde.

Het boek zelf
In het eerste deel van het boek komen deskundigen aan het woord, die vertellen wat er gebeurt in het lichaam van de vrouw tijdens de overgang. Hierbij komt veel nuttige informatie langs. Klachten, die je zelf niet zo snel aan de overgang zou toeschrijven, blijken er toch bij te horen. De overgang bestaat niet alleen uit opvliegers en een afnemende menstruatie. Het is veel meer. (helaas) Voor mij lijkt het vooral op fibromyalgie, een 'feest' der herkenning.

Het volgende deel gaat over mooi ouder worden. In het hoofdstuk over botox en fillers komt vooral de deskundige van één 'beautysalon' aan het woord, die natuurlijk natuurlijke lichaamseigen producten gebruikt en altijd goed en in overleg spuit. Het hele hoofdstuk leest als één grote advertentie, met mogelijk wat nuttige informatie over de verzorging van je huid, waar ik dan weer niet zoveel aan heb, in verband met mijn eczeem. Ach.. anders deed ik er waarschijnlijk ook weinig mee. Het hoofdstuk over kleding sla ik maar over. Het heeft gewoon mijn interesse niet. Volgens de schrijfsters 'verslonst' de oudere vrouw, ik kleed mij zoals ik mij altijd al kleedde, laten we daar de leeftijd niet de schuld van gaan geven.

In de volgende delen blijkt dat ik veel al goed aanpak. Ik ben nooit perfectionistisch geweest op het gebied van uiterlijk en huishouden, en juist dat blijkt bij vrouwen veel stress te veroorzaken. En mijn man zorgt gewoon mee in huis, dus ik hoef niet alles alleen te doen, zoals dat nog veel voor lijkt te komen. (Isa en Medina hebben beide geen partner, dus hebben hierin niet zoveel keuze) Andere tips over ontspanning en omgang met je ouder wordende lichaam, heb ik als chronisch pijnpatiënt al opgedaan bij revalidatie. Ik ga gewoon goed voorbereid de overgang in!

Wat vond ik van het boek?
In het boek wordt voor mijn gevoel teveel nadruk gelegd op 'mooi' ouder worden. Voor de schrijfsters natuurlijk ook meer van belang dan voor mij. Hun uiterlijk is deels hun werk. Bovendien pas ik bij veel beschrijvingen van 'de vrouw' toch al niet in het plaatje, dus mogelijk voel ik me daardoor minder aangesproken door deze invalshoek. De algemene informatie over de werking van het lichaam tijdens de overgang en wat je er verder aan kunt doen om prettiger ouder te worden, vond ik wel goed. Bij voeding werden hypes afgeraden, geheel volgens mijn ideeën, en bij bewegen werd de nadruk op matig intensief gelegd. Geen trainingsschema's en voedingslijstjes. Gewoon wat je zelf al zou kunnen doen, kleine mogelijke aanpassingen. (Stoppen met roken werd in elk hoofdstuk benadrukt. Gelukkig doe ik dat niet)

Waar ik positief over ben, is dat er nu eindelijk eens aandacht aan het fenomeen 'overgang' gegeven wordt. Een grootste gedeelte van de bevolking heeft er op enig moment mee te maken (voor de partner en andere huisgenoten is sommige informatie wel handig) maar er is nog bitter weinig van bekend. Ook bij de huisartsen niet, las ik tot mijn verbazing. Overgang als reden voor een klacht wordt regelmatig als laatste genoemd.

Een naslagwerk op dit gebied kun je het niet noemen, maar voor vrouwen van 45+ is het voor mijn gevoel wel een aanrader. Het leest ook vrij makkelijk weg.

Dit is het plaatje dat ik deelde op facebook. Uiteraard behoor ik tot de 43% die geen last heeft van stemmingswisselingen. (Geen idee hoe mijn omgeving daar over denkt)